ตัวอย่าง การทักทาย ในภาษาเวียดนาม

CHÀO HỎI / การทักทาย

-        ĐÀM THOẠI / บทสนทนา

(แองมิง และเฮวี่ยนพบกันครั้งแรก จึงได้แนะนำตัวเองต่อกันและกัน)

Anh Minh        : Chào cô.  (จ่าว โก)

สวัสดีครับ

Huyền              : Chào anh. (จ่าว แอง)

                    สวัสดีค่ะ

Anh Minh        : Cô tên là gì ? (โก เต็น ล่า สิ)

                    คุณชื่ออะไรครับ

Huyền              : Tôi tên là Huyền .Còn anh ? (โตย เต็น ล่า เฮวี่ยน ก่อน แอง)

                    (ฉันชื่อ เฮวี่ยน แล้วคุณล่ะ)

Anh Minh        : Tôi tên là Anh Minh.Cô có khỏe không ? (โตย เต็น ล่า แอง มิง  โก ก๋อ แขว๋ โคง)

                    (ผมชื่อ แองมิง คุณสบายดีไหมครับ)

Huyền              : Cảm ơn,tôi khỏe.Còn anh thế nào? (ก๋าม เอิน โตย แขว๋ ก่อน แอง เท๋ น่าว)

                    (ขอบคุณค่ะ ฉันสบายดี แล้วคุณล่ะเป็นอย่างไรบ้าง)

Anh Minh        : Dạ,tôi cũng khỏe ,cảm ơn. (สะ โตย กุ๊ง แขว๋ ก๋าม เอิน)

                    (ครับ ผมก็สบายดี ขอบคุณครับ)

ตัวอย่างการอ่านภาษาเวียดนาม

ผม / ดิฉัน อ่าน	Tôi đọc.  (โตย ด่อก)
ผม / ดิฉัน อ่านจดหมาย	Tôi đọc một chữ cái. (โตย ด่อก โหมด จื๊อ ก๋าย)
ผม / ดิฉัน อ่านคำศัพท์	Tôi đọc một từ.(โตย ด่อก โหมด ตื่อ)
ผม / ดิฉัน อ่านประโยค	Tôi đọc một câu. (โตย ด่อก โหมด เกิว)
ผม / ดิฉัน อ่านจดหมาย	Tôi đọc một lá thư.(โตย ด่อก โหมด ล๋า ทู)
ผม / ดิฉัน อ่านหนังสือ	Tôi đọc một quyển sách.(โตย ด่อก โหมด เกวี่ยน แซ๊ก)
ผม / ดิฉัน อ่าน	Tôi đọc.(โตย ด่อก)
คุณอ่าน	Bạn đọc.(บ่าน ด่อก)
เขาอ่าน	Anh ấy đọc.(แอง เอ๋ย ด่อก)
ผม เขียน / ดิฉัน เขียน	Tôi viết.(โตย เวี๊ยด)
ผม / ดิฉัน เขียนจดหมาย	Tôi viết một chữ cái.(โตย เวี๊ยด โหมด จื้อ ก๋าย)
ผม / ดิฉัน เขียนคำศัพท์	Tôi viết một từ. (โตย เวี๊ยด โหมด ตื่อ)
ผม / ดิฉัน เขียนประโยค	Tôi viết một câu.(โตย เวี๊ยด โหมด เกิว)
ผม / ดิฉัน เขียนจดหมาย	Tôi viết một lá thư.(โตย เวี๊ยด โหมด ล๋า ทู)
ผม / ดิฉัน เขียนหนังสือ	Tôi viết một quyển sách.(โตย ด่อก โหมด เกวี่ยน แซ็ก)
ผม / ดิฉัน เขียน	Tôi viết. (โตย เวี๊ยด)
คุณ เขียน	Bạn viết.(บ่าน เวี๊ยด)
เขาเขียน	Anh ấy viết.(แอง เอ๋ย เวี๊ยด)

แนะนำประเทศสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม

ชื่อประเทศ                               สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม

ที่ตั้ง                                         ทิศเหนือติดต่อกับประเทศจีนทางใต้เป็นชายฝั่งทะเลยาว ทิศ
                                                ตะวันออกติดอ่าวตัวเกี๋ย และทะเลจีนใต้ ทางทิศตะวันตกติดกับอ่าวไทย
                                                สาธารณรัฐกัมพูชา และธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

พื้นที่                                        330,363 ตารางกิโลเมตร

เมืองหลวง                                ฮานอย ตั้งอยู่ทางภาคเหนือ เป็นเมืองศูนย์กลางด้านการค้าและอุตสาหกรรม

เมืองสำคัญ                               โฮจิมินห์ ซิตี้ (ไซ่ง่อน) ตั้งอยู่ทางภาคใต้ เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดและเป็น 
                                                ศูนย์กลางการค้า  ไฮฟอง เป็นเมืองท่าอยู่ทางชายฝั่งตอนเหนือใกล้
                                                เมืองฮานอย ดานัง เป็นเมืองท่าและเมืองท่องเที่ยว ติดทะเลจีนใต้ อยู่ทางภาค
                                                กลางของเวียดนาม  เว้ เป็นเมืองประวัติศาสตร์ใกล้เมืองดานัง

ภูมิประเทศ                               พื้นที่สองในสามของประเทศเป็นภูเขาและที่ราบสูง ซึ่งทอดตัวยาว
                                                จากภาคเหนือติดชายแดนจีนลงมาทางใต้ มีที่ราบลุ่มแม่น้ำแดงทางตอนเหนือ 
                                                และที่ราบลุ่มแม่น้ำโขงตอนใต้ รวมทั้งที่ราบชายฝั่งทะเลยาวจาก
                                                เหนือจรดใต้

ประชากร                                  87.84 ล้านคน (2554)    อัตราส่วนประชากรชาย : ประชากรหญิง     98 : 100

อัตราเพิ่มของประชากร             ร้อยละ 1.2 (2542 - 2552)

สภาพภูมิอากาศ                         ภูมิอากาศอยู่ในเขตร้อย มีลมมรสุม และแนวเขตฝนตกหนักประจำทุกปี

ศาสนา                                      ประชาชนส่วนใหญ่ไม่นับถือศาสนา ที่เหลือนับถือศาสนาพุทธ  คริสต์ และอื่น ๆ

ภาษา                                        ใช้ภาษาเวียดนามเป็นภาษาทางการ สำหรับภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศส และจีน
                                                ใช้ในการติดต่อธุรกิจ

GDP Growth                  ร้อยละ 5.89 (2554)

CPI                               เฉลี่ยร้อยละ 18.58 (2554)   

รายได้ต่อคนต่อปี                       1,400 ดอลลาร์สหรัฐฯ (2554)

สกุลเงิน                                     ด่อง อัตราแลกเปลี่ยนทางการ  20,828 ด่องต่อดอลลาร์สหรัฐฯ (ธันวาคม 2554)

ระบบการปกครอง                     ระบอบสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ โดยมีพรรคคอมมิวนิสต์
                                                เวียดนาม (Communist Party of Vietnam : CPV) เป็นพรรคการเมืองเพียง
                                                พรรคเดียวในประเทศ ซึ่งมีบทบาทอย่างมากในการกำหนดแนวทางการบริหาร
                                                ประเทศในทุกด้าน โครงสร้างการปกครองของเวียดนามแบ่งออกเป็น
                                                3  ระดับ ได้แก่ สภาแห่งชาติ องค์กรฝ่ายบริหาร และรัฐบาลท้องถิ่น
                                                ระบบการเมืองแบบคอมมิวนิสต์ ซึ่งมีการรวมศูนย์อำนาจอยู่ที่พรรคคอมมิวนิสต์
                                                เวียดนาม  

 • คำทั่วไป (ภาษาเวียดนาม)

• ดอย หลำ (Doi Lam) : หิวมาก

• ค้าด หลำ (Khat Lam) : กระหายน้ำ

• งอน หลำ (Ngon Lam) : อร่อยมาก

• เนื๊อก โซย (Nuoc Da) : น้ำเปล่า (ต้ม)

• เนื๊อก ดา (Nuoc Da) : น้ำแข็ง

• เนื๊อก กำ ดา (Nuoc Cam Da) : น้ำแข็งเปล่า

• ฉ่า ด๋า (Tra Da) : น้ำแข็งใส่น้ำชา

• เฝอ (Pho) : ก๋วยเตี๋ยว

• กา เฝ่ (Ca Phe) : กาแฟ

• แจ่ (Che) : ชา

• เบีย (Bia) : เบียร์

• เกิม (Com) : ข้าวสวย

• จ๋าว (Chao) : ข้าวต้ม

• แบ๋งห์ หมี่ (Banh My) : ขนมปัง

• โตย โอม (Toi Om) : ฉันไม่สบาย

• โตย บี ดี หง่วย (Toi Bi Di Ngoai) : ฉันท้องเสีย

• บี โซด (Bi Sot) : เป็นไข้

• บี ยา ไย (Bi Da Day) : ปวดท้อง

• แตม ทือ (Tem Thu) : แสตมป์

• แซ เฮย (Xe Hoi) : รถ

• ทิด บา (Thit Bo) : เนื้อวัว

• หมง (Muong) : ช้อน

• เหนี้ย (Nia) : ส้อม

• เล่ (Ly) : แก้วน้ำ

• ตำ เสีย รัง (Tam Xia Rang) : ไม้จิ้มฟัน

• เอิ้ก (Ot) : พริก

• เนื้อก ม้าม (Nuoc Mam) : น้ำปลา

• เย่ เล่า หมิง (Giac Lau Mieng) : กระดาษทิชชู่

• ช้อปปิ้ง (ภาษาเวียดนาม)

• บาว เยียว (Bao Nhieu) : ราคาเท่าไหร่

• มัก กว๊า (Mac Qua) : แพง

• เบิ่ก เยียะ คอม (Bot Gia Khong) : ลดราคาได้ไหม

• เหล๋ (Re) : ถูก